Going Analog pt2

Mocht je het nog niet gelezen hebben, hier is het eerste deel van Going Analog.

Eerste rolletje vol, ontwikkeld en gedigitaliseerd om vervolgens direct nog 3 rolletjes Fujicolor C200 te kopen. Het ijzer smeden als het nog heet is zeg maar. Op 28 augustus, dus een paar dagen na mijn eerste analoge ervaring, gingen we namelijk op vakantie. Mijn vertrouwde (en digitale) Canon EOS 550D ging mee, maar ik had besloten de Minolta X-700 te gebruiken als hoofdcamera. De drie nieuw aangeschafte rolletjes mee, dus in totaal zou ik 108 analoge foto’s kunnen maken. Mocht ik ergens zéker een goede foto willen maken dan kon ik altijd de Canon pakken.

Ergens twijfelde ik aan dat besluit, gezien mijn vrijwel niet bestaande kennis wat betreft de Minolta of analoge fotografie, maar die spanning maakte het ook weer extra leuk. Nou gingen we niet naar een alles-wat-je-ziet-is-een-fotomomentje-bestemming, maar naar Landal Stroombroek in het immer bruisende Braamt (lees: ~1.300 inwoners). Dat maakte het besluit wel iets makkelijker. Hier alvast wat foto’s om in de stemming te komen.

Less is more?

Ik denk dat ik nog nooit zó weinig foto’s heb gemaakt als tijdens die zomervakantie. Alles bij elkaar, dus ook de digitale foto’s heb ik 150 foto’s, en dat in 10 dagen tijd. De afgelopen zomervakantie heb ik van sommige dagen alleen al meerdere tientallen foto’s, om maar een vergelijking te geven. Toch heb ik niet het gevoel dat ik in 2021 op vakantie iets gemist heb. De foto’s die ik heb vertellen het hele verhaal. Het is ook niet zo dat we een saaie vakantie hadden, of geen leuke momenten. Integendeel! Het was echt een heerlijke vakantie. Veel gedaan, veel gezien en veel genoten. Ik ging alleen heel bewust om met m’n foto’s. Met een digitaal toestel kun je honderden foto’s schieten en kijk je niet zo nauw, dus dat loopt snel op. Je staat al onbewust heel vaak ‘aan’ want stel je voor dat je een momentje vergeet vast te leggen.

Maar zoals gezegd heb ik niet het gevoel dat ik iets gemist heb in die 10 dagen. Zelfs foto’s die qua focus of belichting niet goed zijn gelukt waardeer ik, terwijl die normaal direct in de digitale prullenbak terecht zouden zijn gekomen. Het gaat nu namelijk om dát specifieke moment en niet perse om de technische kwaliteit van de foto. Op dat moment besloot ik 1 van de 36 frames van het rolletje te gebruiken om het moment vast te leggen. Het licht van dat specifieke moment heeft de film fysiek beïnvloed en is daarna door middel van chemische processen vereeuwigd. Het gaat om meer dan eentjes en nullen; het is niet binair maar ‘echt’. Beter kan ik het niet uitleggen. Waren onscherpe foto’s mooier of beter geweest als ze scherp waren? Zonder twijfel, maar het vastgelegde moment zou exact hetzelfde geweest zijn. Neem de onderstaande foto. Die is eigenlijk gewoon slecht, maar dat specifieke moment geeft me een warm gevoel en dat telt wat mij betreft zwaarder.

Met digitale foto’s is een slechte foto wat mij betreft vaak precies dat: slecht. Omdat je zóveel meer momenten vastlegt (of vast kunt leggen) tellen die specifieke momenten minder zwaar en weegt het technische aspect weer zwaarder. Kun je het nog volgen? 😀 Overigens ben ik wel van mening dat zo selectief om moeten gaan met wat je schiet je een betere fotograaf kan maken. Als puntje bij paaltje komt wil je natuurlijk wel gewoon goede foto’s hebben. Scherp, niet bewogen, goed belicht en met een mooie compositie. Als (bijna) alles op je eigen kunnen aankomt moet je daar alleen wat meer moeite voor doen dan wanneer je kunt leunen op digitale snufjes en een vrij accurate autofocus. Met een moderne camera maak je bij wijze van 20 foto’s en is het prima als er daarvan eentje goed gelukt is. Met een oude camera heb je die luxe simpelweg niet. Je moet dus wel groeien als fotograaf wil je steeds meer van je rolletje vullen met goed gelukte foto’s.

EV is stiekem best handig

En nu de plottwist: na die vakantie stopte mijn analoge avontuur. Overigens niet omdat ik het niet leuk vond, maar mentaal zat ik een beetje in zwaar weer, en creatief zat ik volledig op slot. Hoe of wat is verder niet belangrijk of interessant. Wat wél belangrijk is is dat het analoge vuurtje nooit helemaal uit is gegaan destijds (anders was ik nu dit blog niet begonnen). Het ging alleen van een felle brand naar een waakvlam.


Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *