Hidden gem

Ter vervanging van mijn gehandicapte Ricoh 35ZF was ik op zoek naar een soortgelijk handzaam toestel en tijdens die zoektocht kwam ik een bekende naam tegen: Minolta. Nou blijkt dat Minolta in de 60’s en 70’s een aantal zeer capabele rangefindercamera’s (‘meetzoekercamera‘ in het Nederlands) uit heeft gebracht. De Hi-Matic 7S is een van de populairdere modellen, maar zeker niet het enige model. Zo stuitte ik op de Minolta AL-F; wat minder bekend en niet zo populair, maar daardoor ook een stuk goedkoper. De eerste twee Marktplaatsbiedingen werd niet op gereageerd, maar driemaal was op 30 november scheepsrecht. Voor twee tientjes mocht ik ‘m hebben. Of hij het deed wist de verkoopster niet, want hij had altijd ter decoratie bij haar in de salon gestaan, al wil dat niks zeggen als men er al die tijd onvoorzichtig mee om is gegaan bijvoorbeeld. De foto’s leken echter een mooi toestel te tonen, op de gehavende ring voor op de lens na.

De foto’s van de Marktplaats-advertentie

Op 1 december ben ik naar Den Bosch gereden en na een korte inspectie leek de camera in ieder geval mechanisch gewoon in orde te zijn, voor zover ik dat als leek kon beoordelen (lees: ik wist niet eens hoe het klepje aan de achterkant open moest). Hier en daar wel wat stof en vuiligheid natuurlijk, maar niks geks. Het geld overhandigd en vol goede moed weer huiswaarts gegaan.

Reparaties

Eenmaal thuis bleek het mechanisme van de rangefinder allesbehalve uitgelijnd te zijn. “Maar wat is een rangefinder dan precies?” hoor ik je denken. Ik wist het zelf tot een paar dagen terug eerlijk gezegd ook niet, maar het is een super tof systeem. In je viewfinder zie je een kleine overlay met daarop hetzelfde beeld, maar dan in het geel. Die overlay is afkomstig van de rangefinder, wat een soort tweede viewfinder is, en die beweegt weer mee met de focusring van de lens. Ligt de overlay precies over wat je in de viewfinder ziet dan is je shot in focus. Geniaal! Als ik Google moest geloven was een rangefinder eenvoudig af te stellen. De bovenste kap loshalen en je kon middels een schroefje het mechanisme afstellen. Zo gezegd, zo gedaan. Schroefje wat los draaien, het systeem voorzichtig wat herpositioneren, schroefje vastdraaien en opeens had ik een (als het goed is) perfect uitgelijnde rangefinder. Hieronder zie je een filmpje met de werking van het systeem:

Aangezien de kap er nou toch al af was maar meteen de koe bij de hoorns gevat en alles grondig schoongemaakt. Ook het onderste kapje eraf gehaald, m’n gedenatureerde alcohol erbij gepakt, wattenstaafjes, een tandenborstel en wat keukenpapier en daarna alles grondig schoongemaakt. De kapjes, glaasjes, de viewfinder en alle hendeltjes, plaatjes en andere metalen onderdeeltjes. Toen begon ik pas echt te beseffen in wat voor goede staat deze AL-F was. De metalen onderdelen waren op een handjevol minieme krasjes en één deukje na echt puntgaaf. De glaasjes van de viewfinder en rangefinder helemaal vrij van krasjes of een waas en de lens vrij van fungus.

Inmiddels zit alles weer in elkaar en wat een enorm tof toestel is dit. Hij lijkt ook wel als nieuw, en dat voor een apparaat van 55(!!) jaar oud, want dit model komt uit 1967. Ik moet de lightseals wel nog vervangen want die zijn compleet vergaan, en er moet nog een Weincell MRB625-batterij binnenkomen zodat ook de lichtmeter weer kan functioneren (als die het doet tenminste), maar toch ben ik nu al enorm blij met dit pareltje. Een hidden gem wat mij betreft!

Overigens laat bovenstaande verhaal zien wat dit soort oude camera’s zo tof maakt. Ze zijn van wat ik tot nu toe zoal lees en zelf ervaar echt kinderlijk eenvoudig te voorzien van een (simpele) onderhoudsbeurt, en het is best therapeutisch om te doen. Alle onderdeeltjes loshalen, individueel schoonmaken en zo langzaam maar zeker het oude beestje helemaal opknappen. Het is ook heel gaaf om alle mechaniek in al zijn pracht en praal te zien. Alle veertjes, hendeltjes, pinnetjes en tandwieltjes; allemaal met een eigen functie en beschermd door de metalen behuizing. Het ruikt ook zo lekker mechanisch. Zo’n typische geur van metaal, smeer en olie. Heerlijk!

Het vervangen van de lightseals ga ik overigens nog een los artikel aan wijden want dat is een redelijk universeel reparatiewerkje, en leuk om te laten zien.