Vandaag een redelijk kort blogje over scannen. Als je je analoge foto’s in een digitaal formaat wilt hebben dan moet je ze namelijk inscannen. Prijzen van dergelijke negatiefscanners lopen uiteen van 150 euro tot meer dan 500 euro en de kwaliteit en de snelheid van het scannen varieert ook enorm. Wil je een beetje kwaliteit dan ben je al snel een paar honderd euro armer. Of je betaalt iedere keer bij het ontwikkelen een paar euro extra zodat je je ontwikkelde foto’s ook digitaal ontvangt. De kwaliteit daarvan is dik in orde, maar als je veel rolletjes volschiet (of van plan bent vol te schieten) dan kan dat aardig oplopen qua kosten.
Nou is er nog een optie en dat is ‘scannen‘ met een camera. In feite maak je gewoon een foto van het negatief en door middel van de juiste software of plugins kun je je negatief omtoveren tot digitale foto. Dat klinkt niet moeilijk want je hebt een fatsoenlijke lichtbron nodig, een camera met een macrolens en that’s it. Laat ik nou een goede camera hebben, goede lenzen én een macro-converter! Qua lichtbron heb ik mijn telefoon gebruikt. Het negatief heb ik op 2 balkjes van LEGO gelegd zodat ik niet de pixels van het scherm door het negatief heen zie en vervolgens was het een kwestie van een foto maken. Onderstaande foto was het resultaat:
Die foto importeer je, in mijn geval in Lightroom, en crop je. Vervolgens kun je een plugin als Negative Lab Pro gebruiken om dat negatief om te zetten. Je kunt aangeven wat de bron is (in dit geval een digitale camera), wat het kleurmodel is (in dit geval zwart-wit), wat de saturatie is en hoeveel marge er moet zijn bij de randen. Daarna krijg je een hoop opties om het aan te passen naar smaak. Hoe licht, hoeveel contrast, hoe wil je je highlights, schaduwen en nog wat andere opties.
Dan druk je op Apply en heb je een ‘ingescande‘ foto. Nou wil ik dit in de toekomst iets professioneler aanpakken dan 2 LEGO-balkjes op een smartphonescherm, maar ik ben blij dat het zelfs op deze manier al zo goed werkt. Het grote voordeel is dat ik (dankzij de 24-megapixelsensor van mijn A7ii) makkelijk een resolutie van om en nabij de 20 megapixel kan halen, wat meer dan genoeg is om zelfs de kleinste details vast te leggen, en een camera is aanzienlijk sneller met ‘scannen‘ dan een scanner (lees: 10 tot 30 seconden is redelijk normaal). Wat wel een nadeel kan zijn is dat scanners vaak ingebouwde functies hebben om stof en krasjes te verwijderen van de scan, maar daar is vast wel omheen te werken. Voor nu ben ik tevreden met het resultaat!
Geef een antwoord