Oorspronkelijk geschreven midden februari: een winter zonder sneeuw is f*cking saai. Nederland is al niet zo heel spannend qua natuur en omgevingen, maar in deze periode is alles ook nog eens zo kaal, kleurloos en sfeerloos. Twee weken geleden had ik vol goede moed een rolletje in de Hi-Matic 7S gestopt en de camera is regelmatig mee geweest met een wandeling, maar ik had gewoon nergens het idee echt vette foto’s te kunnen maken. Geen inspiratie, nada. Wel her en der wat foto’s gemaakt, maar niet echt vette platen, op één na:
Met nog een stuk of 10 foto’s op het rolletje besloten naar de Strabrechtse Heide te gaan. Ik weet dat daar best wat Schotse Hooglanders rondlopen en die beesten zijn echt geweldig om te zien en vast te leggen. Alleen enorm jammer dat de plek waar ik echt al jaren naar toe ga, en waar je in principe alle vrijheid had, sinds kort heel wat minder vrijheid biedt. Bijna overal langs de route staat nu schrikdraad. Nou is door allerhande projecten de laatste jaar het toerisme in dat gebied ook fors toegenomen dus ergens begrijp ik het wel, maar het is ook wel enorm balen. Hier in de woonkamer heeft twee jaar lang een foto gehangen van een van de honden van m’n ouders en precies die foto kun je nu niet meer maken omdat dat ven nu ontoegankelijk is door het schrikdraad.
Maar die Schotse Hooglanders? Ja, ook achter het schrikdraad dus. Nou kun je er nog steeds wel bij komen, maar het was best druk en ik had weinig zin in moraalridders vanaf het wandelpad. Maar goed, genoeg gemopper. Terug naar de fotografie! De 7S had ik voorzien van een rolletje Fomapan 400. Een film waar ik tot nog toe alleen maar gezever mee heb gehad. Nog geen enkele keer heb ik daar succes mee gehad. Maar ik had Kodak HC-110 gekocht, had nog één rolletje Fomapan 400 liggen dus why not. In twee weken tijd dus dat rolletje volgeschoten (op ISO 250), ontwikkeld met een verdunning van 1:47 (Dilution E) en de negatieven zijn precies zoals ze moeten zijn. Geen Fomapan struggles meer!
Zo achteraf is het wel jammer dat ik zoveel tijd, moeite en geld heb gestoken in het werken met DF96. Sure, een monobath is eenvoudig in gebruik, maar die eenvoud weegt niet op tegen de limieten die je cadeau krijgt: lastig consistente resultaten te behalen, meer korrel, minder details in de schaduwen en best prijzig vergeleken met concentraten als Rodinal en HC-110. Ach, al doende leert men.
Overigens de reden dat ik HC-110 gekocht heb: Rodinal heeft best een grove korrel en op snelle film, dus ISO 400 en hoger, zie je dat al snel heel goed. HC-110 heeft een fijnere korrel dus levert wat prettigere resultaten op als je een wat snellere film gebruikt. Rodinal is wel scherper, dus op ISO 200 of lager werkt het prima omdat de korrel dan wat minder aanwezig is. Althans, dat is wat ik zoal gelezen heb. De komende tijd dus een beetje testen en kijken wat meer in lijn ligt met wat ik zelf mooi vind.
Geef een antwoord